เรื่องราวของ รงค์และแดง คนสองคนที่มีชีวิตคู่ร่วมกันมานาน และสิ่งดีๆที่เคยมองเห็นจากกันและกันเริ่มเลือนหายไป จนกระทั่งเมื่อถึงวันที่อีกคนจากไปจึงทำให้เข้าใจว่า อีกครึ่งหนึ่งของชีวิตของเราสำคัญแค่ไหน และเราจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไรเมื่อไม่มีใครคนนั้น
โดยความรู้สึกของผมมองว่าหนังสามารถเล่าเรื่องได้ดี แม้ว่าจะมีการหักมุมไปมาบ้างแต่ก็ไม่ทำให้หนังเสียความเป็นหนังรัก ถึงแม้ว่าเนิ้อเรื่องอาจจะไม่หนักแน่นเท่าที่ควร แต่ก็พอให้อภัยได้จากส่วนเสริมอื่นๆโดยเฉพาะเพลงประกอบภาพยนต์
เพลงประกอบภาพยนตร์ เรื่องนี้เป็นสิ่งที่ไม่พูดถึงคงไม่ได้ เพราะเป็นเพลงที่คุณพิง ลำพระเพลิง เขียน และร้องเอง เข้าใจว่าแต่งเพื่อนภรรยาของเขาที่เสียชีวิตไป ยกนิ้วให้ครับสำหรับเพลงนี้ ใครสนใจอยากฟังหาฟังได้ที่ http://www.loveaholicmovie.com/
อีกอย่างที่ผมชอบมากๆ จากหนังเรื่องนี้คือ นางเอกครับ คุณไหม วิสา สารสาส อาจเป็นความชอบส่วนตัวของผมครับ ผมว่าเธอเล่นได้น่ารักมาก รอยยิ้มของเธอทำให้เห็นความรักออกจากตัวของแดงในหนังครับ
ถ้าไม่กล่าวถึงฉากประทับใจในหนังคงจะไม่ใช่ตัวผมเพราะผมมักจะเลือกฉากประทับใจในหนังแต่ละเรื่องที่ผมดูเสมอๆ สำหรับเรื่องนี้คงเป็นตอนใกล้จะจบหลังจากที่ทั้งสองคนผ่านเรื่องที่ยากลำบากมาด้วยกัน ที่นายรงค์เดินหันหลังกลับมาบอกแดกว่า "ตัวเอง เค๊าโครตรักตัวเองเลย" ทางฝั่งนางเอกแดง ก็กวักมือเรียกรงค์เข้าไปกอดและน้ำตาไหล เป็นฉากที่ทำให้ผมอินมาก มันสื่อได้ถึงความรักของคนสองคนจริงๆครับ
No comments:
Post a Comment